Coregonus lavaretus (Linnaeus, 1758)
Sieja
Rząd >> Rodzina:
(Salmoniformes) – Łososiokształtne >> (Salmonidae) – Łososiowate
Wielkość:
około 73 cm
Występowanie:
Wielka Brytania, zlewisko Morza Bałtyckiego, północna Rosja, Alpy; w Polsce: jezioro Łebsko na Pomorzu (sieja łebska – gatunek endemiczny), jezioro Wdzydze, jezioro Wigry i inne. Tworzy zarówno formy osiadłe jak i wędrowne.
Synonimy:
* Salmo lavaretus Linnaeus, 1758
* Coregonus lavaretus lavaretus (Linnaeus, 1758)
* Coregonus rondeletii Valenciennes, 1848
* Coregonus polcur brachymystax Smitt, 1883
* Coregonus dispersus cognatus Fatio, 1885
Cechy charakterystyczne:
Ciało śledziowate, zależnie od lokalnej rasy mniej lub bardziej wysmukłe. Głowa mała, o spiczastym, często nawet wyciągniętym w kształcie nosa pysku. Łuski większe niż u łososiowatych, linia boczna pełna. Wąsko wycięty otwór gębowy sięga do przedniej krawędzi oka; w zależności od rasy ma on położenie końcowe bądź dolne. Na pierwszym łuku skrzelowym 25-39 (najczęściej 30-34) długich, gęsto osadzonych wyrostków filtracyjnych. Grzbiet niebieskawozielony do ciemnozielonego. Boki i brzuch białe lub srebrzyście lśniące. W jeziorach ubogich w pokarm występują karłowate formy osiągające długość 10-20 cm, średnia długość wynosi 30-50 cm, maksymalnie około 60 cm.
W jeziorach odżywiają się głównie skorupiakami, przemieszczającymi się ku powierzchni wody larwami owadów i ich poczwarkami. Także wylęgiem ryb i ich ikrą. W płytkich jeziorach i rzekach zjadają również organizmy denne.
Warunki hodowlane:
Nadaje się do nieogrzewanego akwarium o długich wymiarach, z rozległą przestrzenią do pływania, miejscami obsadzonego gęstymi kępami roślinności wodnej z gatunków, które dobrze znoszą niskie temperatury, jak rogatek sztywny, wywłócznik, moczarka argentyńska, wgłębka pływająca, nurzaniec lub wodne przetaczniki
Parametry wody: Temperatura wody: 4-20°C pH 7,0-7,5 woda średnio twarda do twardej 7-20°n
Rozmnażanie:
Forma wędrowna (np. w Bałtyku), wchodzi na tarło do zalewów i dolnego biegu rzek. Pora tarła, zależnie od typu wód, bardzo różna, najczęściej jednak od września do grudnia. Również populacje zamieszkujące jeziora podejmować mogą wędrówki tarłowe do wpadających do nich rzek. Z drugiej strony sieja z Jeziora Bodeńskiego trze się około połowy grudnia w strefie wolnej wody na dużych głębokościach. Z syberyjskich rzek znane są osiadłe, karłowate formy tego gatunku.
|