Champsochromis caeruleus (Boulenger, 1908)
|
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Afryka; Jezioro Malawi
Wielkość:
32,2 cm
Synonimy:
* Paratilapia caerulea Boulenger, 1908
* Copadichromis caeruleus (Boulenger, 1908)
* Cyrtocara caerulea (Boulenger, 1908)
* Cyrtocara caeruleus (Boulenger, 1908)
* Haplochromis caeruleus (Boulenger, 1908)
* Haplochromis bellicosus Ahl, 1926
* Haplochromis boultoni Nichols & LaMonte, 1931
Cechy charakterystyczne:
Samce maja piękny niebieski kolor ciała z czerwonawym przebarwieniem w tylnej części. Płetwy grzbietowa i odbytowa ostro zakończone i wydłużone. Dojrzałe samce prezentują szerokie płetwy w przypadku braku samicy. Samiec jest większy i bardziej kolorowy. Samice mają brązowy kolor bazowy z odrobiną żółtego i ciemnym ukośnym paskiem, który widoczny jest pod płetwą grzbietową. Nie są agresywnymi drapieżnikami jednak ze względu na duże rozmiary pyska obsadę do nich należy dobierać ostrożnie. Samiec może być trzymany razem z kilkoma samicami, ale są terytorialne wobec innych samców. Do hodowli wielu samców potrzebne by było ogromne akwarium. Osobniki dorosłe w naturze są samotne, a młode żyją w niewielkich stadach w płytkiej wodzie, aż do osiągnięcia długości około 15 cm.
Ryby można karmić kawałkami mięsnymi ryb, ale inne produkty mięsne są także przyjmowane.
Warunki hodowlane:
Minimalny zbiornik to 180cm x 60cm x 60cm – 648 litrów, ale najlepiej większe. Wskazane są duże i częste podmiany wody gdyż obieg wody jest bardzo ważny. Dekoracje w akwarium tak naprawdę są mało ważne, gdyż jest to gatunek pelagiczny w naturze. Należy stworzyć dużo otwartej przestrzeni do pływania. Piaszczyste podłoże jest bardzo korzystne.
Temperatura wody: 24-27°C Parametry wody; pH: 7,5-8,5 dH: 10-20°
Rozmnażanie:
Tarło powinno być przeprowadzane w grupie ryb. Jeden samiec oraz kilka samic. W akwarium tarliskowym powinno być stworzone ukrycia dla samic przed napastliwością samca. Powinny być także duże powierzchnie piaszczystego dna. W naturze spotykane są zwykle pojedyncze osobniki. Samce kopią gniazdo w piasku do 100-140 cm średnicy i wysokości 20-30 cm (Konings, 2001). Zwykle w okresie tarła można zobaczyć całe kolonie gniazdujących samców na głębokości około 10 metrów. W niewoli tarło odbywa się również w wolnej części na piaszczystym dnie. Ryby powinny być karmione dużą ilością pokarmów żywych i mrożonych. Gdy samica jest gotowa, będzie podchodzić do miejsca tarła i składa tam jajka, po czym pobiera je do pyska. Samiec napręża płetwę odbytową na której ma plamy w kształcie jaj i samica jest przyciągana do nich. Gdy próbuje dodać je do ikry w pysku, faktycznie pobiera nasienie od samca, i jaja są zapłodnione. Ten proces jest powtarzany wielokrotnie. Samica nosić jaja 3-4 tygodnie i nie chce jeść w tym okresie. Ikra może być łatwo dostrzeżona przez jej nabrzmiałe podgarle. Jeśli samica jest zbyt zmęczona lu słaba, może ona wypluć potomstwo przedwcześnie lub je zjeść, więc należy zachować ostrożność. Warto również zauważyć, że jeśli samica jest z dala od kolonii zbyt długo może stracić swoją pozycję w hierarchii grupy. Młode są tyle duże, aby podjąć wylęg artemii. Wydajność dorosłej samicy jest zwykle około 100 sztuk narybku.