Cynotilapia zebroides Lewis, 1982
|
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Afryka: Najczęściej można je znaleźć w najbardziej wysuniętych na północ, skalistych obszarach jeziora Malawi, a także blisko Matema w Tanzanii, ale nie występuje wzdłuż zachodniego wybrzeża do wysp Mbenji. Wzdłuż wschodniego brzegu występują do Makanjila Point.
Egzotyczna populacja występuje wokół Thumbi West i Otter Island w południowej części jeziora, gdzie prawdopodobnie krzyżuje się z Metriaclimą Zebra.
Wielkość:
9,3 cm
Synonimy:
Microchromis zebroides Johnson, 1975
Cechy charakterystyczne:
Najczęściej jest znajdowana w górnych partiach skał wolnych od osadów. Kilka populacji można znaleźć w strefie przejściowej, gdzie samice i nieaktywne samce tworzą duże grupy nad piaskiem i kamieniami. Terytorialne samce przebywają w grotach przy małych do średniej wielkości kamieniach. Cynotilapia Zebroides występuje w szerokim zakresie głębokości od stref przypowierzchniowych nawet do 40-50 metrów, jednak większość występuje na głębokości około 10 metrów.
Mały, krępy przedstawiciel rodzaju Cynotilapia charakteryzuje się jednorożnymi zębami w szczękach a dominujące samce posiadają czarne pionowe pasy na niebieskim ciele. Cynotilapia Zebroides odróżniana jest od Cynotilapia Aurifrons przez to że Aurifrons posiada kolorowy obszar na głowie i karku. Ten kolorowy obszar czasem przechodzi na płetwę grzbietową. W przypadku Zebroides kolorowy obszar jest przykryty czarnym pasem który przechodzi na górę głowy. Jedna geograficzna odmiana z Cobwe ma inne ubarwienie i także ma kolorowy obszar na karku, ale może być odróżniona od Aurifron przez to że nie posiada żadnych czarnych pasó na głowie. Samice Cynotilapia Aurifrons mają srebrnawe ciało i żółty kolor w płetwie grzbietowej, podczas gdy samice Cynotilapia Zebroides są niebiesko-szare zazwyczaj ciemne, ale są też beżowego koloru w rejonach bogatych w osady, jednak wtedy nie posiadają wyróżniającego się koloru żółtego wpłetwie grzbietowej.
Samce Cynotilapia Zebroides odróżniają się od Cynotilapia Afra smuklejszą budową ciała i ubarwieniem w czarno niebieskie pasy. Cynotilapia Afra ma niebieskie pasy na ciele ale w odróżnieniu ma wyższe ciało i ciemniejszy niebieski w części ogonowej niż Cynotilapia Zebroides. SAmice Cynotilapia Afra mają srebrnawe ubarwienie i głębsze ciało, a także są dłuższe od C. Zebroides. Samce C. Zebroides od C.Axelrodi odróżniają pionowe czarne pasy, któe są słabo widoczne w przypadku C. Axelrodi. Samice C.Axelrodi są jasno niebieskie podczas gdy samice C.Zebroides są ciemno szaro-niebieskie do beżowych ale nigdy jasno niebieskie.
U Cynotilapia Zebroides dymorfizm płciowy jest bardzo widoczny. Samice są szare czasem przyjmują ciemne ubarwienie. Nawet wtedy są łatwe do odróżnienia od samców które mają wyraźne czarne pasy na niebieskim ciele. Zdominowane samce są trudne do odróżnienia od samic, a potomstwo jest szare.
Ta mała mbuna żywi się planktonem. Nie terytorialne osobniki tworzą grupy, kilka metrów nad skalistym podłożem skąd pobierają plankton z kolumny wody. Samce które bronią swego terytorium żywią się peryfitonem znajdującym się na skałach. Zooplankton jak i fitoplankton może stanowić dietę tego rodzaju. W akwarium ryba dobrze sobie radzi na diecie dla ryb wszystkożernych. Ze względu na pojedyncze stożkowe zęby C.Zebroides nie mają możliwości skubania kamieni.
Warunki hodowlane:
Zbiornik o długości co najmniej 100-120 cm. Akwarium dla tych ryb powinno być wyposażone w wiele kryjówek w postaci grot zbudowanych z wapieni i piaskowców.
Parametry wody: Temperatura wody: 23-26°C pH 7,7-8,5, woda średnio twarda do bardzo twardej.
Rozmnażanie:
Do tarła przystępują bez większych problemów. Tarło ma przebieg raczej spokojny, bardzo atrakcyjnie przedstawiają się same przygotowania i zaloty. Podczas tarła samica składa do 20 ziaren ikry, które później inkubuje w pysku. Młodzież mierzy około centymetra i w akwarium ogólnym może mieć problemy z przetrwaniem.