Dicrossus maculatus Steindachner, 1875
|
https://www.seriouslyfish.com |
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Ameryka Południowa: dorzecze Amazonki, w wodach rzeki Tapajós, rzeki Maués i niedaleko Parintins w Brazylii.
Wielkość:
Samiec 7cm, samica 5 cm
Synonimy:
* Crenicara maculata (Steindachner, 1875)
* Crenicara praetoriusi Weise, 1935
* Crenicara praetoriusi Ahl, 1936
Cechy charakterystyczne:
Gatunek nieco podobny do pielęgniczki kratkowanej – na szarobrunatnych bokach widnieją dość regularnie rozłożone ciemne plamy. Boki połyskują błękitem. Na płetwie ogonowej widoczne czerwone i niebieskie plamki. Samce najłatwiej rozróżnić po nieco większych rozmiarach i wydłużonych końcówkach płetw grzbietowej i odbytowej. Występuje agresja wewnątrzgatunkowa i terytorializm. W mniejszym akwarium najlepiej pielęgnować parę ryb, w większym harem składający się z samca i 2-3 samic. Wraz z nimi można pielęgnować inne niewielkie ryby o podobnych wymiarach np. drobne kąsacze, kiryski i zbrojniki.
Ryby przyjmują dowolne pokarmy mrożone lub żywe pochodzenia zwierzęcego. Należy podawać im oczlika, rozwielitkę , larwę wodzienia, czarna larwę komara. Pokarmy suche przyjmowane są na ogół mniej chętnie, jednak po przyzwyczajeniu można uzupełniać nimi dietę tych pielęgniczek.
Warunki hodowlane:
Zbiornik umiarkowanie oświetlony, z bardzo wydajna ale spokojnie działającą filtracją, bez nadmiernego ruchu wody. Podłoże powinien stanowić miękki piasek. Jako dekoracje polecić można korzenie i kawałki drewna, a także idealne do budowy kryjówek, łupiny orzecha kokosowego. Akwarium powinno obfitować w schronienia, szczególnie jeśli chcemy pielęgnować te ryby w układzie haremowym. Zbiornik można częściowo obsadzić roślinami, wskazana jest również obecność roślin pływających. Należy pamiętać o regularnych podmianach wody.
Temperatura wody: 21-30°C Parametry wody: pH: pH 4.5-5.5 dH: około1°
Rozmnażanie:
Dość trudne – wśród miłośników pielęgniczek gatunek ten ma opinie problematycznego. Jak wynika z relacji doświadczonych hodowców kluczem do rozmnożenia tych ryb jest posiadanie zdecydowanie kwaśnej o pH 4,0 – 4,5 i bardzo miękkiej wody około 1 – 2° dGh (czyste RO). Tarło i wychów młodych przebiegają podobnie jak u pielęgniczki kratkowanej. Co ciekawe zaleca się aby w zbiorniku tarliskowym znalazło się niewielkie stadko niedużych kąsaczy – przypuszczalnie ich obecność stymuluje samicę do opieki nad ikrą i potomstwem.
|