Macropodus hongkongensis Freyhof & Herder 2002
|
http://www.seriouslyfish.com |
Rząd >> Rodzina:
(Anabantiformes) – Labiryntokształtne >> (Osphronemidae) – Guraminowate
Występowanie:
Azja: W 1996 r. gatunek był znany z pięciu stanowisk w Hongkongu, ale przynajmniej jedno z nich zostało zniszczone i obecnie znane jest tylko z dystryktów Tai Po i Sai Kung. Następnie odkryto dodatkowe populacje w prowincjach Guangdong i Fujian na południowym kontynencie Chin.
Wielkość:
6-7 cm
Synonimy:
Macropodus concolor (Ahl, 1936)
Cechy charakterystyczne:
Macropodus: od starogreckiego (makrós), oznaczającego „długi” i (podós), oznaczającego „stopę, nogę”, w odniesieniu do długich płetw brzusznych u przedstawicieli rodzaju. hongkongensis : nazwa pochodzi od Hongkongu, typowej lokalizacji gatunku.
Został zebrany zarówno z górskich potoków, jak i ze środowisk nizinnych, czasem rolniczych. Najwyraźniej preferuje płytkie siedliska z gęstą roślinnością i powolnym przepływem.
Należy unikać ryb o podobnym kształcie, ale można je hodować razem z spokojnymi gatunkami stadnymi o porównywalnych wymaganiach środowiskowych. Samce są agresywne terytorialnie, zachowanie to staje się bardziej widoczne w okresach reprodukcyjnych i nie powinno się ich trzymać razem, chyba że akwarium jest bardzo duże. Wskazane jest również zapewnienie dwóch lub więcej samic na jednego samca, aby rozproszyć agresywność.
Samce są większe niż samice i mają wydłużone miękkie promienie w płetwach grzbietowych, odbytowych i ogonowych.
W naturze poluje na larwy owadów i tym podobne. W akwarium powinny być oferowane żywe lub mrożone Daphnia , Artemia , Doniczkowiec, itp. Dopuszczalne są również niektóre suszone produkty wysokiej jakości.
Warunki hodowlane:
Akwarium o wymiarach podstawy 80x80x30 cm powinno stanowić minimum rozważane dla jednej pary.
Może być utrzymywany w pełni udekorowanym akwarium, chociaż wielu hodowców woli nie używać podłoża, aby ułatwić opiekę. Korzenie i gałęzie dryfujące mogą być używane i umieszczane w taki sposób, aby powstało kilka zacienionych miejsc, a jeśli celem jest rozmnażanie ryb, należy uwzględnić roślinność pływającą lub powierzchniową. Dodatek wysuszonej ściółki dodatkowo podkreśla naturalny wygląd, a także zapewnia dodatkowe okrycie, co prowadzi do rozwoju kolonii drobnoustrojów, które mogą stanowić cenne wczesne źródło pożywienia dla narybku.
Temperatura wody: 15-25°C Parametry wody: pH: 6,0-8,0 GH: 5 – 20°
Rozmnażanie:
Mówi się, że miękka woda o lekko podwyższonej temperaturze wywołuje zachowania reprodukcyjne. Akwarium powinno mieć możliwie jak najściślejszą pokrywę (niektórzy hodowcy stosują folię), ponieważ narybek potrzebuje dostępu do warstwy ciepłego, wilgotnego powietrza, bez którego rozwój narządu labiryntu może być utrudniony. Pary nie trzeba rozdzielać przed tarłem. Samiec ma tendencję do budowania gniazda w roślinności powierzchniowej, a samica jest zwykle nie tolerowane w tym okresie. Gdy gniazdo jest gotowe, samiec napręża przed samicą, swoje wydłużone płetwy grzbietowe, odbytowe i ogonowe. Samica w czasie tarła staje się jaśniejsza. Tarło zwykle odbywa się pod gniazdem w typowym dla labiryntowców uścisku, z samcem owiniętym wokół samicy. W punkcie kulminacyjnym wypuszczane jest kilka jaj i mlecz do ich zapłodnienia. Ziarenka ikry zawierają kulki oleju i są lżejsze od wody, dlatego unoszą się w górę do gniazda, często wspomagane przez samca. Proces jest następnie powtarzany, przy czym zazwyczaj składnych jest kilkaset jaj. Dorosłe osobniki po tarle można normalnie pozostawić razem. Samica jest do pewnego stopnia tolerowana przez samca i może nawet odgrywać aktywną rolę w obronie obszaru wokół gniazda przed intruzami. Po wykluciu się jaja pozostają w gnieździe do całkowitego wchłonięcia woreczka żółtkowego. Kiedy narybek zacznie swobodnie pływać, samiec straci zainteresowanie, ale dorośli zwykle nie zjadają potomstwa. W ciągu pierwszych kilku dni, powinny być podawane mikro pokarmy, później wylęg artemii. Podmiany wody powinny być raczej niewielkie i regularne niż duże i sporadyczne.
|
http://www.seriouslyfish.com |
|