Paracyprinochromis nigripinnis (Boulenger, 1901)
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Wielkość:
11 cm
Synonimy:
* Paratilapia nigripinnis Boulenger, 1901
* Cyprichromis nigripinnis (Boulenger, 1901)
* Limnochromis nigripinnis (Boulenger, 1901)
Występowanie:
Afryka – Jezioro Tanganika
Cechy charakterystyczne:
Jest to dość nietypowa pielęgnica o wydłużonym ciele. Ryba ta najbardziej lubi przebywać w toni i przy powierzchni wody. Jest bardzo aktywna, przez cały czas w ruchu. Nigripinnis to ryba stadna, którą powinno się trzymać w grupie co najmniej 10 sztuk. Chociaż samce potrafią być terytorialne, to rzadko dochodzi do poważnych scysji, zarówno w stadzie, jak i w kontaktach z innymi mieszkańcami akwarium. W najgorszym przypadku walki samców kończą się powierzchownymi, niegroźnymi draśnięciami. Typowa dla pielęgnic agresja ma więc w tym przypadku charakter raczej nieszkodliwy. Płeć najłatwiej rozróżnić po ubarwieniu. Wybarwione samce mają zdecydowanie żywsze kolory.
W naturze Nigripinnis żywi się planktonem. W akwarium przyjmuje bezproblemowo większość sztucznych pokarmów – pod warunkiem jego odpowiednich rozmiarów. Ma mały pyszczek, przez co nie jest w stanie wyłapać płatków i granulatu zbyt dużej wielkości. Istotniejsza od rodzaju pokarmu jest częstotliwość karmienia. Pokarm jest przez Nigripinnisy pobierany przez cały czas – tzn. ryba stale stara się wsysać pokarm, pobierając jednorazowo nieduże jego porcje. Powoduje to, iż musi być karmiona co najmniej 3-4 razy dziennie. Karmienie raz dziennie (przy braku dodatkowych pokarmów, które ryba sama znajdzie w akwarium) spowoduje niechybnie śmierć głodową.
Warunki hodowlane:
Nigripinnis jest rybą stadną o niesłychanej żywotności. Z tego względu akwarium musi mieć co najmniej 120 cm długości. Jak nietrudno obliczyć, dla zapewnienia rybom komfortu, litraż zbiornika musi być dość duży.
Temperatura 26-29. Czasowe wahania temperatury (np. letnie upały) też przeżyją, aczkolwiek na co dzień należy dbać o ustalenie temperatury w podanych wyżej granicach.
Rozmnażanie:
Samice inkubują ikrę w pysku. Samica nosi ikrę i wyklute młode przez około 3 tygodnie, w tym czasie pobierając mikroskopijnie porcje pożywienia. Kiedy narybek raz opuści pysk matki, nie może już do niego wrócić. Z jednego tarła może być 5 – 15 młodych.
|