Telmatochromis vittatus Boulenger, 1898
Rząd >> Rodzina
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Jezioro Tanganika
Wielkość:
8,6 cm
Synonimy:
Brak
Cechy charakterystyczne:
Gatunek zaliczany do muszlowców, aktywny i towarzyski. Przejawia niewielką agresję wewnątrzgatunkową (zwłaszcza podczas zalotów i wychowu młodych), wobec innych gatunków obojętny. W naturze podstawę diety stanowią glony oraz drobne bezkręgowce. W akwarium przyjmują każdy rodzaj pokarmu, zarówno żywy, jak i mrożony oraz suchy. Należy im podawać dafnię, drobnego kryla, cyklopa, mysis, krewetki, solowca oraz spirulinę.
Warunki hodowlane:
Gatunek żyjący w grupach (min. 6 szt.), do życia i rozrodu wymagają muszli po ślimakach (np. po Neothauma tanganyicense, winniczkach). Minimalny zbiornik dla grupki tych ryb to 112l (80x35x40), wystrój powinny stanowić kamienie tworzące schronienie dla osobników zdominowanych oraz nie gotowych do rozrodu samic oraz muszle w sporej ilości. Parametry wody typowe, jak dla innych ryb z jeziora Tanganika. Odczyn wody zasadowy (w jeziorze PH to 8,0-9,2), twarda. Temperatura 23-29°C (optymalnie 25-26°C w akwarium).
Rozmnażanie:
Wylęg młodych następuje po 16-21 dniach od tarła, opiekę nad ikrą i potomstwem sprawuje głównie samica. Tarło jest bardzo widowiskowe. Samiec zaleca się pływając bardzo energicznie w pobliżu muszli. On jako pierwszy opiekuje się ikrą. Po kilku dniach samica sprawuje pieczę nad zawartością muszli. Trwa to około trzy tygodnie. Po tym czasie narybek powinien wypływać z muszli. W większej grupie samiec potrafi w krótkim odstępie czasu odbyć tarło z np trzema samicami i możemy obserwować ciekawy widok gdzie z trzech muszli wyglądają głowy matek opiekujących się ikrą.
Samiczki nie opuszczają muszli. Jeżeli mamy w akwarium większą ilość samców, owszem, potrafią się pogonić ale się nie uszkadzają wzajemnie. Nawet płetwy są nienaruszone. Czasem potrafią wszystkie zebrać się razem i pływać zgodnie w stadzie. Na pewno mają bardzo zmienne zachowanie i nie jest regułą że zawsze są łagodne, ale do agresywnych też nie należą.
Jako pierwszy pokarm można podać oczlika, oraz roztarty suchy pokarm.
|