Xenotilapia boulengeri (Poll, 1942)Rząd >> Rodzina: Występowanie: Wielkość: Synonimy: Cechy charakterystyczne: Bardzo popularny gatunek w płytkich środowiskach piaszczystych i pośrednich. Najczęściej znajduje się na głębokości od 2 do 20 m. Ciało smukłe, wydłużone szarobrunatne ze srebrzystym odcieniem. Płetwy są lekko żółtawe. Znanych jest kilka wariantów geograficznych tego gatunku różniących się od siebie szczegółami ubarwienia takich jak:Xenotilapia boulengeri Ilangi i Xenotilapia boulengeri Isanga Samce wydają się zauważalnie większe niż samice. Intensywniej wybarwione są także samce dominujące na swoim terytorium i podczas tarła. W naturze żywią się głównie małymi bezkręgowcami, krabami i owadami. W akwarium oferujemy im różnorodne mrożone jedzenie (artemia, cyklop, wodzień, larwy komara, lasonogi, kryl) i wysokiej jakości płatkowate pokarmy wysokobiałkowe. Warunki hodowlane: W przeciwieństwie do większości innych gatunków z rodzaju, Xenotilapia boulengeri jest dość solidnym przedstawicielem i dobrze się hoduje w akwarium grupowym z innymi rybami jeziora Tanganika. Biorąc jednak pod uwagę, że rosną całkiem spore i że samiec może być dość agresywny w stosunku do innych samców tego rodzaju, na dłuższą metę potrzebują dość dużego akwarium, które nie powinno być mniejsze niż 160 cm długości. Ponieważ jest to gatunek, który przebywa w większości przy dnie akwarium i filtruje piasek, dobrze będzie mieć dostęp do dużej powierzchni podłoża. Piasek musi mieć mały rozmiar ziarna, aby nie uszkodzić delikatnego skrzela ryby. . Dobrze będzie, gdy akwarium będzie miało kryjówki dla samic, które będą mogły ukrywać się przed samcami. Parametry wody – PH: 8,0 do 9,0 – KH: od 16 do 18 dKH – GH: od 15 do 25 dGH – Temperatura: od 24ºC do 26ºC Rozmnażanie: Gatunek należy do monogamicznych czyli samiec i samica razem inkubują ikrę. Często jest obserwowana w parach. Ikra po tarle początkowo trafia do pyska samicy, ale potem ryby wzajemnie je sobie przekazują razem opiekując się potomstwem. Opieka ta trwa jeszcze przez kilka dni po wypuszczeniu młodych. Narybek należy karmić świeżo wyklutymi larwami solowca, a nawet roztartym na pył suchym pokarmem. |